|
||||||||
|
De Amerikaanse alternatieve folk- en popzangeres Rachael Sage uit New York City is hier bij ‘Rootstime’ in het verleden al meermaals gepasseerd als ze weer een nieuwe plaat op de markt had gebracht. Opmerkelijk daarbij was dat ze die albums telkens op haar eigen ‘MPress Records’-platenlabel uitbracht, een label dat ze meer dan 20 jaar geleden zelf heeft opgericht. Haar zelfgecomponeerde folk- en popsongs kregen voor Rachael Sage op die manier het gewenste forum om internationale erkenning te krijgen en optredens te versieren als voorprogramma van o.a. Sarah McLachlan, Judy Collins, Beth Hart en Ani Di Franco. Op die manier leerde ze enkele jaren geleden ook Howard Jones kennen, de nu 68-jarige Engelse keyboardsspeler, pianist en singer-songwriter die in de jaren ’80 als tieneridool met een vijftiental hits in de charts wist te scoren. Diezelfde Howard Jones draagt nu zijn steentje bij aan “The Other Side”, de nieuwste plaat van Rachael Sage door met haar mee te zingen op de knap georkestreerde albumafsluitende ballad “I Made A Case” (zie 2e video). De eerste video bij deze plaatrecensie is trouwens de prachtige albumtiteltrack “The Other Side”. Op de vijftiende studioplaat uit haar carrière brengt deze zangeres nog enkele andere zorgvuldig geselecteerde coverversies van topsongs uit de muziekgeschiedenis. Zo zingt ze een intimistische versie van de door Alison Moyet gezongen ‘Yazoo’-klassieker “Only You” uit hun album “Upstairs’ At Eric’s” van 1982. De albumafsluitende song “Breathe” is een mooie cover van een song uit Maria McKee’s titelloze album uit 1989. Ook het liedje “Forgive Me This” is een coverversie van een minder gekende song uit het in 2000 uitgebrachte album “Everything I Am” van de Griekse zangeres Anna Vissi. De zelfgecomponeerde liedjes van Rachael Sage excelleren ook op dit album weer door hun poëtische songteksten en de daarbijhorende folk- en popmelodieën die op deze plaat gespeeld worden door een aantal topmuzikanten zoals Rob Curto op orgel, Russ Johnson op trompet, Jack Petruzzelli op elektrische gitaar, Kelly Halloran op viool en Rachael zelf op akoestische gitaar en piano. De ritmesectie bij deze plaatopname bestond uit bassist Mikhail Pivovarov en drummer Andy Mac. We kunnen deze recensie natuurlijk niet afsluiten zonder de titels te vemelden van de songs die ons het meest geraakt hebben. Dan moeten we het hebben over de openingstrack “Whistle Blow” naast de nummers “The Place Of Fun”, het sobere “Albatross” en “Butterflies At Night”, het heerlijke “I Made A Case” en het samen met haar vader gecomponeerde “No Regrets”. Het intieme karakter van deze plaat en Rachael’s zangstijl doen ons voornamelijk denken aan het werk van de Zweedse singer-songwriter Sophie Zelmani die ook vanaf de eerste noot de aandacht van haar luisteraars weet te veroveren om die daarna niet meer los te laten. Tot slot willen we ook nog meegeven dat dit album vergezeld wordt door een bundeltje kartonnetjes met de songteksten en een tweede cd waarop Rachael Sage alternatieve versies van de songs op deze plaat heeft opgenomen. Dat is een niet te versmaden bonus voor iedereen die van mooie liedjes houdt en voor ons dus de aanleiding om de aanschaf van deze knappe plaat warm aan te bevelen. (valsam)
|